जिनको ख्वाबों में देखता था दिनरात
उन्होनें भुला दिया ख्वाबों की तरह
जिनकी आश् थी अजीब प्यास की तरह
गिरा दिया हमें आसुओं की तरह
अब क्या शिकायत करें हम किशीसे
बारिश एक रात की थी छत टपकती रही उम्र भर

vitela yug

ઘણી વખત આપણે જીવન માં ઍ બધું જોઈ નથી શકતા કે જે આપણી નજર સમક્ષ જ હોય છે,
વૃદ્ધાવસ્થા ની કેડી પર આવી ને ઉભા રહેલા ઍક વૃદ્ધ દંપતી ની વાસ્તવિક જીવન ની વાત જ્યારે મારી સમક્ષ આવી ત્યારે ઍમની વાત ને સંક્ષિપ્ત માં રજૂ કરું છું....

થાક તો લાગ્યો છે, પણ ચાલ બહાર ઍક આંટો મારી આવીયે
ચાલ, ફરી થી જૂના રસ્તાઓ પર નજર નાંખી આવીયે
જ્યાં બેસતા હતા ઍ બાંકડો હવે તો રહ્યો નથી પણ
જૂની પડી ગયેલી ઍ ઈમારતો પર નજર નાંખી આવીયે

સમાજ ની બીક થી હાથ ન પકડી શકતા હતા ઍક બીજા નો
પણ, ચાલ ઍક બીજા ના સહારે આજે સમાજ પર નાંખતા આવીયે

સપ્તપદી ના શ્લોકો નિભાવતા નિભાવતા જીવન જીવવા નું ચુકી ગયા
સંબંધો ના બંધનો નિભાવતા નિભાવતા આપણા બંધનો ભુલી ગયા
ચાલ, આજે ઍ બંધનો ફરી થી તાજા કરી આવીયે

ઘણી બધી માગણીઓ, લાગણીઓ માં તણાઈ ગયી
જાણે હાથ ની રેખાઓ ઍક્મેક નાચેહરા પર વણાઈ ગઈ
ચાલ, ઍક બીજા સમ જોઈ ઍ રેખાઓ ને વાંચી આવીઍ

સાંભળ્યું છે નવું સ્મશાન ગૃહ બન્યું છે જ્યાં પહેલા જૂનું પીપળો હતો
ચાલ, ઍક વાર સાથે જઈ ને આપણો વિસામો જોતા આવીયે

થાક તો લાગ્યો છે પણ ઍક આંટો મારી આવીયે
વીતેલી સાંઝ પર ઍક નજર નાંખતા આવીયે

માનસ
૧૨-૧૮-૧૭

New Look!

Things are changing around here...what do you think?

manash

खाक हो जाऊँगा तुमसे जुदा होने पर
फ़िज़ा में घुल जाऊँगा कहीं हवा की तरह
कोई एहसास भी न होगा तुम्हें मेरे होने का
सूखे पत्ते की तरह हवा में बिखर जाऊँगा
रेत की दीवार पे, मेरी तश्वीर बनाई थी तूने
लहर दर लहर लकीर बन बन धूल जाऊँगा
कभी भी न रखना अपनी ज़ूल्फ़ो को खुला सनम
उड़ा के तेरे बालों को अपना एहसास दिला जाऊँगा
कभी ये भरम न रखना की मेरी हस्ती ही न थी
तेरे कदमों की हर आहट में मेरी आह सुना जाऊँगा
हर बार जब दौड़ोगी तुम दरवाजा खोलने के लिए
कोई न होगा तेरे दर पर, में तो वहीं से लॉट जाऊँगा
"मानस" ७-१-२०१३

एक शाम थकी हुई जिंदगी की छाँव के नीचे
खुले आसमान के नीचे लेटे आँखें मीचे
देख रहा था मूड के क्या छोड़ आए पीछे
न जाने किन किन रिश्तों को जोड़ आए थे
या एक को पाने के लिए दूसरा छोड़ आए थे?
पता नहीं क्या खोया था थोड़ा पाने के लिए

सीधे सीधे रास्ते पे बहुत से मोड़ आए थे
मंज़िल के पास से गुज़रा मगर खो सा गया था
जो कभी मेरा हाथ पकड़ के चला करते थे
उनके स्पर्श का एहसास पीछे छोड़ आए थे

ना कोई आस, ना कोई एहसाह, ना फरियाद
जाने 'मन' को मार के आगे निकल आए थे
आज भी वो आँखे नहीं मिला सकते हमसे
कुछ ऐसे सवालात जवाबों के सामने छोड़ आए थे
manash

સમય ના સમીકરણ ને સમજી શક્યો નહીં વ્યવહાર ના વ્યાકરણ ને સમજી શક્યો નહીં સમય સમય ના હિસાબે વહે, જાણે છે "માનસ" પણ સમય ના સમય નો હિસાબ સમજી શક્યો નહીં ચૂકવી દીધું છે બધું પણ વ્યાજ હાજી બાકી છે સંબંધ ના ચક્ર વૃદ્ધિ વ્યાજ ને સમજી શક્યો નહીં કારણ કોઈ પણ હોય હપ્તો કદી ચૂક્યો નથી પણ લાગે છે હાજી ચૂકવવા ની શરૂઆત થવી બાકી છે વહી ગયો સમય, વ્યાકરણ-સમીકરણ બદલાયા નથી જ્યારે પણ પાછળ વળી જોઉં છું અવાજ આવે છે આગળ થી આગળ જો "માનસ" હજી ઘણું ચૂકવવા નું બાકી છે તસ્વીર લાગી ગયી દીવાન-ખાના માં ફૂલો પણ ચઢી ગયા જેટલાઆવે દિલસોજી માટે અશ્રુભીની આંખે, લેણદાર લાગ્યા દરેક ના ચહેરા પર ઍક્જ પ્રશ્ન જોઉં છું, તમે તો ચાલ્યા ગયા કોણ ચૂકવશે હવે જે તમે કયારેય લીધું હતું.....નહીં સમય ના સમીકરણ ને સમજી શક્યો નહીં

यही जिंदगी की छोटी सी दुकान थी

कुछ आँसू थे कुछ मुश्कान थी
यही जिंदगी की छोटी सी दुकान थी
कुछ खरीदा, कुछ मुफ़्त में मिला
कुछ रिश्तेदारी में उधार मिल गया
इसी तरह जिंदगी का व्यापार चल गया
कहाँ होता है ऩफा इस व्यापार में
जो भी ऩफा होता है उसमें से
कुछ कर्ज़ चुकाने में चला जाता है
कुछ रिश्ते निभाने के फर्ज़ में
मगर इन बातों से दुकान अंजान थी
बही-ख़ाता लिखने बैठा तो सही
मगर कलम कांप रही थी
और जिंदगी की दुकान हाँफ रही थी
अब तो धीरे धीरे शाम हो रही थी
दुकान बंद करने का वक़्त हो गया था
इस कदर जिंदगी थक गयी थी जिंदगी से
पता नहीं कल फिर दुकान खुलेगी या नहीं
पता नहीं जिंदगी का कर्ज़ मिटेगा या नहीं
आँसू व्यापार बन गये हैं और
मुश्कान कारोबार बन गये हैं
जिंदगी 'बिचारी' दुकान बन गयी है
रिश्ते मुनाफ़ा करने का आधार बन गये हैं
'मानस' तू भी कहाँ बाकी रहा इन बवाल से
तभी तो सभी बुलाते, तुझे व्यापारी के नाम से

कुछ आँसू थे... कुछ मुश्कान थी 
यही जिंदगी की छोटी सी दुकान थी